Manzoni tiyatrosunun düzyazı sezonu büyük bir geleneğin gösterisiyle başlıyor. Arkasında Billy Wilder’ın bileklerinizi titretecek oyuncu kadrosuyla sinematik bir başyapıtı var: Charles Laughton, Tyrone Power, Marlene Dietrich ve Elsa Lanchester. Ancak Milano tiyatrosunda sahneye çıkan şey tam olarak Agatha Christie’nin 1953’te yazdığı ve onun 1925’teki bir öyküsünden yola çıkarak yazdığı bir tiyatro metnidir.
Giulio Corso şöyle açıklıyor: “Merak ediyorum: Yeni bir metinle karşılaştığımda kendime bu yazmanın ardındaki nedenleri soruyorum.” Agatha Christie’nin hayatında bir aşk dramı yaşanıyor. Çok aşık olduğu bir adam tarafından terk edilen bu dramı yazıyor. son tahlilde intikam için haykıran bir kadını anlatıyor”. Corso bunları bir araya getirmenin değerini vurguluyor. “Bu, giderek daha fazla monolog gördüğümüz zamanlarda sahnede on iki oyuncunun yer aldığı zengin bir gösteri – diye açıklıyor -. Ve ardından bir aktör olan ve dolayısıyla oyuncuların nasıl hareket ettirileceğini bilen Gleijeses’in ustaca yönetmenliği”.
“‘Mükemmel bir komedi’ var mı? Belki evet. Ancak en güzel adli drama olduğuna şüphe yok: Agatha Christie’nin ‘Savcılığın Tanığı’, diyor Gleijses. Oyun o kadar da polisin psikolojisi ile ilgili değil. Karakterler, mekanizmanın mükemmelliğiyle ilgili olduğu için Bu mekanizma, Ravelyen bir kreşendoda, birbiri ardına olay örgüsüyle, birbiri ardına olay örgüsüyle cehennem gibi. Peki ya “yargısal” yapı? Kesinliği ve gerçekliği açısından etkileyici, sanki mümkün olduğu kadar çabuk yazdım. geçen yüzyılın büyük İngiliz yargıcı”.
Sör Wilfrid Robarts rolünde ise usta bir oyuncu var. Paolo Triestino oyuncu kadrosunu tamamlarken Erika Puddu, Bruno Crucitti, Antonio Tallura, Francesco Laruffa, Michele De Maria, Sergio Mancinelli, Bruno Crucitti, Paola Sambo ve Lorenzo Vanità.
Giulio Corso şöyle açıklıyor: “Merak ediyorum: Yeni bir metinle karşılaştığımda kendime bu yazmanın ardındaki nedenleri soruyorum.” Agatha Christie’nin hayatında bir aşk dramı yaşanıyor. Çok aşık olduğu bir adam tarafından terk edilen bu dramı yazıyor. son tahlilde intikam için haykıran bir kadını anlatıyor”. Corso bunları bir araya getirmenin değerini vurguluyor. “Bu, giderek daha fazla monolog gördüğümüz zamanlarda sahnede on iki oyuncunun yer aldığı zengin bir gösteri – diye açıklıyor -. Ve ardından bir aktör olan ve dolayısıyla oyuncuların nasıl hareket ettirileceğini bilen Gleijeses’in ustaca yönetmenliği”.
“‘Mükemmel bir komedi’ var mı? Belki evet. Ancak en güzel adli drama olduğuna şüphe yok: Agatha Christie’nin ‘Savcılığın Tanığı’, diyor Gleijses. Oyun o kadar da polisin psikolojisi ile ilgili değil. Karakterler, mekanizmanın mükemmelliğiyle ilgili olduğu için Bu mekanizma, Ravelyen bir kreşendoda, birbiri ardına olay örgüsüyle, birbiri ardına olay örgüsüyle cehennem gibi. Peki ya “yargısal” yapı? Kesinliği ve gerçekliği açısından etkileyici, sanki mümkün olduğu kadar çabuk yazdım. geçen yüzyılın büyük İngiliz yargıcı”.
Sör Wilfrid Robarts rolünde ise usta bir oyuncu var. Paolo Triestino oyuncu kadrosunu tamamlarken Erika Puddu, Bruno Crucitti, Antonio Tallura, Francesco Laruffa, Michele De Maria, Sergio Mancinelli, Bruno Crucitti, Paola Sambo ve Lorenzo Vanità.