Tgcom24
Bu da gösterinin baş kahramanı Angela'nın, 19. yüzyıl Fransız akademisyeni Montfort (Bruno Stori) ile yaptığı geçişin sonunda, neredeyse bilinçsizce ve hiç aramadan bulduğu “dev kalamar”. Tüm hayatını kalamarını arayarak geçirdi ama onun varlığına dair hiçbir kanıt bulamadı.
Arsa
Denizden Roncobilaccio'ya doğru dönen çok sayıda tatilciyle birlikte otoyolda sıraya giren sigorta acentesi Angela, dalgaya kapılarak başlayan bir nevi “eğitim gezisi”nde, sigorta acentesi olarak poliçeyi oluşturmaya çalışıyor. Emin olun, hayatının sınırlarını kapatan adam önemli bir şey öğrenir: Sonunun iyi ya da kötü bitmesi önemli değildir, asıl olan yaşamak ve yaşamış olmaktır.
Finocchiaro, “Sonunda hayatın bize sunduğu sonuç ne olursa olsun, kendimizi her zaman şaşırtma ve hayata, yolculuğa dair coşkulu olma olasılığıyla yaşayabilmeliyiz” diyor ve bu onun “dev kalamar”ı.
Geçiş sırasında dalgalar Angela ve Montfort'u alt edecek ve onları sayısız başka karaktere “çarpacak”; örneğin on yedinci yüzyılda Ravenna'dan ayrılıp Kuzey Kutbu'na yürüyerek ulaşan kırk yaşındaki papaz Don Francesco Negri veya Küçük Tommy Piccot, acemi bir balıkçı ve kendisinden büyük meslektaşları tarafından kötü muameleye maruz kalan, tehlike anında Büyük Bilinmeyen'le yüzleşme cesaretine sahip tek kişi olacak. Macera dolu ve inanılmaz hikayelere sahip gezginler, cesaretle ve hayret verici tek bir harikanın parçası olmanın bilinciyle yaşadılar: hayat.
Kendinizi dalgalara teslim etmek, cesaretle, sonuç ne olursa olsun geçişin tadını çıkarmak: “Dev Kalamar”ın ruhu budur.
İçeride ve dışarıda gençlere yönelik bir gösteri
Tüm bu “hayatları” sahnelemek için anlatımla birçok dil sunuluyor: görüntüler, senaryo, müzik (Rocco Tanica ve Diego Maggi tarafından), dans ve mim. Bruno Stori, “Bu aynı zamanda en gençleri, çocukları… kalbi genç olanları hedef alan bir gösteri” diye açıklıyor.
Fabio Genovesi, “Bu gösteri, kitabımı okuyan ve onu tiyatroya getirmek isteyen Angela'nın telefon konuşmasından doğdu… sahnelenmesi iki yıl sürdü ama herkesin içinde bolca ışık var”, yorumunu yaptı Fabio Genovesi .
Arılar için bir iş
Yazarın açıkladığı bu ışık, Gennaro Apicella, Silvia Biancalana, Marco Buldrassi, Simone Cammarata, Sofia Galvan, Stefania Menestrina, Caterina Montanari, Francesca Santamaria Amato ve iki başkarakterden oluşan on aktör, arılar gibi çalışarak yaratabildiler. , veya “herkesin çıkarına ve gösterinin iyiliği için. Kimse kimsenin ışığını çalmadı”.
Eğer dünyada dev kalamar varsa, artık ulaşılamaz bir hayal, ulaşılamaz bir savaş, imkansız bir aşk yok; Angela ve Montfort bize rüzgarların, akıntıların ve tutkuların bizi götürdüğü her yerde önemli olanın yaşamak ve yaşamak olduğunu öğretecek. Doğanın ve dolayısıyla kendimizin ne kadar şaşırtıcı, eğlenceli, hareketli ve harika olduğunu keşfederek hayret etmeye devam edin.
Bu da gösterinin baş kahramanı Angela'nın, 19. yüzyıl Fransız akademisyeni Montfort (Bruno Stori) ile yaptığı geçişin sonunda, neredeyse bilinçsizce ve hiç aramadan bulduğu “dev kalamar”. Tüm hayatını kalamarını arayarak geçirdi ama onun varlığına dair hiçbir kanıt bulamadı.
Arsa
Denizden Roncobilaccio'ya doğru dönen çok sayıda tatilciyle birlikte otoyolda sıraya giren sigorta acentesi Angela, dalgaya kapılarak başlayan bir nevi “eğitim gezisi”nde, sigorta acentesi olarak poliçeyi oluşturmaya çalışıyor. Emin olun, hayatının sınırlarını kapatan adam önemli bir şey öğrenir: Sonunun iyi ya da kötü bitmesi önemli değildir, asıl olan yaşamak ve yaşamış olmaktır.
Finocchiaro, “Sonunda hayatın bize sunduğu sonuç ne olursa olsun, kendimizi her zaman şaşırtma ve hayata, yolculuğa dair coşkulu olma olasılığıyla yaşayabilmeliyiz” diyor ve bu onun “dev kalamar”ı.
Geçiş sırasında dalgalar Angela ve Montfort'u alt edecek ve onları sayısız başka karaktere “çarpacak”; örneğin on yedinci yüzyılda Ravenna'dan ayrılıp Kuzey Kutbu'na yürüyerek ulaşan kırk yaşındaki papaz Don Francesco Negri veya Küçük Tommy Piccot, acemi bir balıkçı ve kendisinden büyük meslektaşları tarafından kötü muameleye maruz kalan, tehlike anında Büyük Bilinmeyen'le yüzleşme cesaretine sahip tek kişi olacak. Macera dolu ve inanılmaz hikayelere sahip gezginler, cesaretle ve hayret verici tek bir harikanın parçası olmanın bilinciyle yaşadılar: hayat.
Kendinizi dalgalara teslim etmek, cesaretle, sonuç ne olursa olsun geçişin tadını çıkarmak: “Dev Kalamar”ın ruhu budur.
İçeride ve dışarıda gençlere yönelik bir gösteri
Tüm bu “hayatları” sahnelemek için anlatımla birçok dil sunuluyor: görüntüler, senaryo, müzik (Rocco Tanica ve Diego Maggi tarafından), dans ve mim. Bruno Stori, “Bu aynı zamanda en gençleri, çocukları… kalbi genç olanları hedef alan bir gösteri” diye açıklıyor.
Fabio Genovesi, “Bu gösteri, kitabımı okuyan ve onu tiyatroya getirmek isteyen Angela'nın telefon konuşmasından doğdu… sahnelenmesi iki yıl sürdü ama herkesin içinde bolca ışık var”, yorumunu yaptı Fabio Genovesi .
Arılar için bir iş
Yazarın açıkladığı bu ışık, Gennaro Apicella, Silvia Biancalana, Marco Buldrassi, Simone Cammarata, Sofia Galvan, Stefania Menestrina, Caterina Montanari, Francesca Santamaria Amato ve iki başkarakterden oluşan on aktör, arılar gibi çalışarak yaratabildiler. , veya “herkesin çıkarına ve gösterinin iyiliği için. Kimse kimsenin ışığını çalmadı”.
Eğer dünyada dev kalamar varsa, artık ulaşılamaz bir hayal, ulaşılamaz bir savaş, imkansız bir aşk yok; Angela ve Montfort bize rüzgarların, akıntıların ve tutkuların bizi götürdüğü her yerde önemli olanın yaşamak ve yaşamak olduğunu öğretecek. Doğanın ve dolayısıyla kendimizin ne kadar şaşırtıcı, eğlenceli, hareketli ve harika olduğunu keşfederek hayret etmeye devam edin.