Ghemon, “Una cosetta cos” albümünde stand up ve müziği birleştiriyor

[Felaket]

Yıllar önce ayağa kalkmaya gelmiştim. Ne olduğunu bildiğim ve hoşuma giden ilk deneyimim 2012 yılında Amerika Birleşik Devletleri'ne yaptığım seyahate kadar uzanıyor. Bu sanat formunu uzun zamandır takip ediyorum ama kullanıcı olmak başka bir şey ve yeni yeni öğrenmeye başlıyorum. bunu yapmak bir şeydir. Yıllar geçtikçe röportajlarımda komediye tutkuyla bağlı olduğumu, sadece komedi kitapları okuduğumu, stant gösterilerini izlediğimi ama bunun bana daha çok renkli bir dokunuş gibi geldiğini söyledim. Bunun yerine her şey oraya götürdü. Yıllar sonra, bazı stand-up'ların mekanizmasında düşündüğüm şeylerin olduğunu, mizah anlayışımla bir yakınlığın olduğunu ve sahnede ne düşündüğünü aktarmaya çalışmaktan hoşlanan bir insan olduğumu görmeye devam ettim. Amaç kesinlikle gülmek. Ancak insanları güldürenlerin ya da stand-up'çıların hepsinin mutlaka grubun ya da gösteri yapanların iyi arkadaşları olmadığını söyleyelim. Bazılarının benimki gibi daha kapalı doğaları var. Beni yıllar önce bu şartlarda gördüğünüzde muhtemelen madalyonun diğer yüzüydü. Daha düşünceli bir yüz ve o yansımanın üstesinden gelmenin getirdiği bir başkası: Gelin bu olup bitene başka bir açıdan bakalım ve gülelim. Ben de nasıl olduğumla uyum sağladım. Belki daha önce bu parçamı dışarı çıkarmamıştım. Belki biraz da Twitter'ı kullanırken birisi yaptığım komik şakalardan dolayı bana iltifat etmişti. Bir noktada onunla yüzleşme arzumu artık tutamadım ve sonra onunla yüzleştiğimde başka bir sayfa açıldı: çünkü o zaman hala o şeyi yapıp yapamayacağınızı görmeniz gerekiyor.