“Gün olacak” İtalya tarihini sahneye taşıyor

[Felaket]

Kısacası, bir odada gökyüzü olmayan üç nesil, sadece öfke, acı, pişmanlıklar ve çarpıklıklar. Zeki, komik ama aynı zamanda acı, narin, dürüst bir senaryo. Manuel ve Renato’nunki, yüzyıllardır, on yıllardır, hatta “sadece” bir ömür boyu birbirini hiç anlamamış milyonlarca insanın hikayesidir. Ancak bu gün olacak, zorunlu, klostrofobik tutsaklık (atasal bir suçluluk duygusuyla değişmeye yönlendirilen) kahramanları yeniden ölçmeye, yeniden değerlendirmeye, kendilerini ve başkalarını yeniden keşfetmeye, kendilerinin eskisinden daha benzer olduğunu keşfetmeye zorlayacaktır. hiç düşünmüş olabilirler. Alberto Onofrietti’nin Yeni-Gerçekçi performansının altını çizmek için (fiziksel, dilsel, ruhsal olarak) en zor kısma, “suçlu”ya, aptala, ırkçıya, şiddet yanlısına, kısacası savunulamaz olana mükemmel bir şekilde yerleştirilmiştir. Etkileyici bir tanımlama çalışması sayesinde Onofrietti, izleyiciyi tarihin en öfkeli karakterine doğru bir adım atmaya zorluyor ve kendi başına terk edilmiş boş bir ruhun (imkansız) güzelliğini gösteriyor. Günün gelmesini bekliyorum.