Isolt için bu dönüş, kartları bozmak anlamına geliyordu. Çıkışının yayınlanmasından yaklaşık bir yıl sonra, şarkıcı-söz yazarı, önceki şarkıları karakterize ettiğinden biraz farklı bir elbise altında bile yazma tarzı tanınabilir olsa bile, kendisinin ve müziğinin farklı bir yanını göstermek istedi.
“Romantic Dark”tan “Minuscola”ya, “I like the case” gibi ironi üzerine çalınan bir tekliden geçerek, belirleyici bir ses değişikliği ile karşı karşıya kaldınız. Nasıl olur?
“Romantic Dark” çıkar çıkmaz, dışarıdan bir bakışla fark edebilmek için yeniden dinlemeye başladım. Kendimi ifade tarzım her zaman zıtlıklarla dolu olsa da kendimi olduğumdan çok daha karanlık gördüm. Aslında o albümde de ironik damarı korumaya çalışmıştım ama biraz karanlık seslerle kapatılmıştı. Kendimizi ille de başkası aracılığıyla değil de özdeşleştirme arayışımızda oynadığımız “şansı severim” oyunları bile, şans ve kader gerçeği de aynı şeydir. Daha önce ne olduğumu düşündüğümün farkına vardım.
Nasıl oldu da bir önceki albümde çok uzaklarda hissettiğin bir fotoğrafın geçmişti?
Muhtemelen şu an kendimle ilgili sahip olduğumdan farklı bir yorumdu.
Ve bunu değiştirmeye nasıl karar verdin?
Ne hissettiğimin farkına varmaya ve bunu müziğe aktarmaya çalıştım. Bir sese doğru eğilerek sözlerin üzerine elimi bastırdım. Yazma tekniğini gün içinde bile kullanıyorum. Hoşuma giden bir kelimeye, bir deyime rastlıyorum ve onu yazıyorum. Giderek daha çok kafamın orada olduğumu fark ediyorum. Fark ettim ki başıma gelen her şeyi duyguyu yakalamak için yazmaya çalışıyorum. Bazen soğuk bir kafayla bundan hoşlanmıyorum.
Bu yeni şarkıları yazmanız ne kadar sürdü?
Yazmak yaklaşık bir yılımı aldı. İlk yazdığım şarkı “Hikikomori” idi, aslında “Romantic Dark” çıkar çıkmaz beste yapmaya başladım. Duyguların atlıkarıncasıydı. Benim için biraz zor bir yıl oldu, kendinle uğraşırken belki de hoşuna gitmeyen şeyler görüyorsun. Şimdi öfkem beni yakaladığında bile onu uzaklaştırmak yerine akışına bırakıyorum.
Neden hikikomori gibi bir olgudan bahsetmeyi tercih ettiniz, sosyal hayattan uzaklaşarak kendi içine kapanan insanlar?
“Hikikomori”, çok içine kapanık ve asosyal çocukları olan yakınımdaki birçok kişiden ilham aldı. İlgimi çekti, kendimi belgeledim, birçok doğrudan tanıklık dinledim. Onları yargılamak istemiyorum ama beni duygusal olarak etkilediler. Bunun bazen emekli olmanın daha iyi olduğu bir toplumun sonucu olduğuna inanıyorum.
basın ofisi
Dava hayatınızı ne kadar etkiledi?
Davayı beğendim. Hayatımda asla yapacağımı düşünmediğim pek çok ilginç şey oldu.
Ama sen kaderci bir insan mısın yoksa hayatını planlama eğiliminde misin?
Kontrol manyağı olan bir programcı olarak doğdum ama kendimi araştırırken başımıza gelenlerle biraz daha ilgilenmeye çalışıyorum. Aynı zamanda enerjiyle sık sık karar verdiğimiz biziz.
Şarkının videosunda neredeyse her zaman çıplaksınız (stratejik noktalarla kaplı olsanız bile). Bu fikir nasıl ortaya çıktı?
Hayatımda hiç olmadığı kadar utandım. Tamamen çıplak olmasam da büyük bir utanç duydum. İlk baştaki fikir aslında başka bir fikirdi, yani kendini her durumda yetersiz göstermek, örneğin sahilde kayak yapmak gibi. Sonra neden iç çamaşırımı giymeyeyim diye düşündüm. Çarpabilecek bir şeye benziyordu. Her durumda kendini çıplak hissetmen, hiçbir yere ait olmaman fikri, çoğu zaman kendimi bulunduğum yere uygun hissetmeme neden oluyor.
Hangi yaz seni bekliyor?
Bu yaz umarım birçok hayat beni bekler. Lombardiya’da üç tarihle başlar: 15 Haziran’da Brescia’da, 16 Haziran’da Cremona’da ve 17 Haziran’da Bergamo’da. Sonra Temmuz ve Ağustos aylarında başka sürümler olacak. Sonunda, benim için en iyi kısım yazı ve canlı şovlar. İkincisi, genellikle çok duygusal bir hız treni olan birincisinden daha kolaydır.
“Romantic Dark”tan “Minuscola”ya, “I like the case” gibi ironi üzerine çalınan bir tekliden geçerek, belirleyici bir ses değişikliği ile karşı karşıya kaldınız. Nasıl olur?
“Romantic Dark” çıkar çıkmaz, dışarıdan bir bakışla fark edebilmek için yeniden dinlemeye başladım. Kendimi ifade tarzım her zaman zıtlıklarla dolu olsa da kendimi olduğumdan çok daha karanlık gördüm. Aslında o albümde de ironik damarı korumaya çalışmıştım ama biraz karanlık seslerle kapatılmıştı. Kendimizi ille de başkası aracılığıyla değil de özdeşleştirme arayışımızda oynadığımız “şansı severim” oyunları bile, şans ve kader gerçeği de aynı şeydir. Daha önce ne olduğumu düşündüğümün farkına vardım.
Nasıl oldu da bir önceki albümde çok uzaklarda hissettiğin bir fotoğrafın geçmişti?
Muhtemelen şu an kendimle ilgili sahip olduğumdan farklı bir yorumdu.
Ve bunu değiştirmeye nasıl karar verdin?
Ne hissettiğimin farkına varmaya ve bunu müziğe aktarmaya çalıştım. Bir sese doğru eğilerek sözlerin üzerine elimi bastırdım. Yazma tekniğini gün içinde bile kullanıyorum. Hoşuma giden bir kelimeye, bir deyime rastlıyorum ve onu yazıyorum. Giderek daha çok kafamın orada olduğumu fark ediyorum. Fark ettim ki başıma gelen her şeyi duyguyu yakalamak için yazmaya çalışıyorum. Bazen soğuk bir kafayla bundan hoşlanmıyorum.
Bu yeni şarkıları yazmanız ne kadar sürdü?
Yazmak yaklaşık bir yılımı aldı. İlk yazdığım şarkı “Hikikomori” idi, aslında “Romantic Dark” çıkar çıkmaz beste yapmaya başladım. Duyguların atlıkarıncasıydı. Benim için biraz zor bir yıl oldu, kendinle uğraşırken belki de hoşuna gitmeyen şeyler görüyorsun. Şimdi öfkem beni yakaladığında bile onu uzaklaştırmak yerine akışına bırakıyorum.
Neden hikikomori gibi bir olgudan bahsetmeyi tercih ettiniz, sosyal hayattan uzaklaşarak kendi içine kapanan insanlar?
“Hikikomori”, çok içine kapanık ve asosyal çocukları olan yakınımdaki birçok kişiden ilham aldı. İlgimi çekti, kendimi belgeledim, birçok doğrudan tanıklık dinledim. Onları yargılamak istemiyorum ama beni duygusal olarak etkilediler. Bunun bazen emekli olmanın daha iyi olduğu bir toplumun sonucu olduğuna inanıyorum.
basın ofisi
Dava hayatınızı ne kadar etkiledi?
Davayı beğendim. Hayatımda asla yapacağımı düşünmediğim pek çok ilginç şey oldu.
Ama sen kaderci bir insan mısın yoksa hayatını planlama eğiliminde misin?
Kontrol manyağı olan bir programcı olarak doğdum ama kendimi araştırırken başımıza gelenlerle biraz daha ilgilenmeye çalışıyorum. Aynı zamanda enerjiyle sık sık karar verdiğimiz biziz.
Şarkının videosunda neredeyse her zaman çıplaksınız (stratejik noktalarla kaplı olsanız bile). Bu fikir nasıl ortaya çıktı?
Hayatımda hiç olmadığı kadar utandım. Tamamen çıplak olmasam da büyük bir utanç duydum. İlk baştaki fikir aslında başka bir fikirdi, yani kendini her durumda yetersiz göstermek, örneğin sahilde kayak yapmak gibi. Sonra neden iç çamaşırımı giymeyeyim diye düşündüm. Çarpabilecek bir şeye benziyordu. Her durumda kendini çıplak hissetmen, hiçbir yere ait olmaman fikri, çoğu zaman kendimi bulunduğum yere uygun hissetmeme neden oluyor.
Hangi yaz seni bekliyor?
Bu yaz umarım birçok hayat beni bekler. Lombardiya’da üç tarihle başlar: 15 Haziran’da Brescia’da, 16 Haziran’da Cremona’da ve 17 Haziran’da Bergamo’da. Sonra Temmuz ve Ağustos aylarında başka sürümler olacak. Sonunda, benim için en iyi kısım yazı ve canlı şovlar. İkincisi, genellikle çok duygusal bir hız treni olan birincisinden daha kolaydır.