Bergman, Sarabanda'yı tiyatro için inşa etmeye çalıştıysa (metin on kısa eylemde, prolog ve epilog ile), sürekli olarak kesişen, sıkılaştıran ve genişleyen yatay ve dikey siyah sahneleri kullanarak sahne ve sinema arasındaki dengeye girdi. Vizyon, izleyici bir hedefe bakıyormuş gibi. Bu şekilde, Palermo Direktörü, izleyiciye karakterlerin yakınlığına eşlik eder: Eski Profesör Johan (muazzam, aximant, dokunaklı Renato Carpentieri, Amelio'nun “hassasiyeti” nde olduğu gibi, ihtişamının maksimumuna; eski Wife Marianne (Alvia Reale, ölçülmüş, dengeli, sağ: muhteşem bir görünüm testi, onun); Johan'ın ilk yataktan nefret ettiği oğlu, Celor Henrik (rolünün Bergmanya tellerini mükemmel bir şekilde seslendiren Elia Schilton) ve kızı Karin (Caterina tieghi, çok genç ve hazır).
Sarabanda di Bergman Strehler'de “yükseliş” (sadece değil)
- Konuyu başlatan Felaket
- Başlangıç tarihi